கோடை மழையும்.. இருவாச்சிக் குடும்பமும்..

 #1

கடந்த 3 வருடங்களாக, சரியாக ஏப்ரல் மாத இறுதியில் எங்கள் குடியிருப்புக்கு வந்து விடுகின்றன ஒரு ஜோடி சாம்பல் இருவாச்சிப் பறவைகள். இங்கிருக்கும் அடர்ந்த மரங்கள் ஏதேனும் ஒன்றில் கூடு கட்டிக் குஞ்சு பொரித்து அது சற்றே வளரும் வரை இருந்து விட்டு ஜூன் மாத இறுதியில் பறந்து விடும் பெரிய பறவைகள். குஞ்சு அங்குமிங்குமாகப் பெற்றோரைத் தேடி ஓரிரு வாரங்கள் பெருங்குரல் எழுப்பிச் சுற்றியபடி இருந்து விட்டு, பின்னர் காணாமல் போய் விடுவது வழக்கம்.

#2

இதோ, இந்த வருடமும். சரியாக ஏப்ரல் இறுதியில் அதிகாலைப் பொழுதில் திரைச் சீலையை விலக்கிய போது காணக் கிடைத்தன அடுத்தடுத்தக் கிளைகளில் அமைதியாக அமர்ந்திருந்த ஜோடி. “திரும்பவும் வந்து விட்டோம்” எனக் கண்ணால் அறிவித்தது ஜோடியில் ஒன்று!

#3

பின் அடுத்தடுத்த நாட்களில் குஞ்சும் காணக் கிடைத்தது. 

#4

#5

எப்போதும் போலவே, தனித்து வாழப் பழகட்டுமெனக் குஞ்சினை விட்டு விட்டுப் பெற்றோர்  எங்கேனும் சென்று விட இது மட்டும் குடியிருப்பிலுள்ள மரங்களில்தான் நாளின் பெரும்பாலான பொழுதைக் கழித்தபடி உள்ளது.

#6

தோட்டத்தின் சுற்றுச் சுவரையொட்டிய யூகலிப்டஸ் மரத்தில் குடும்பமாக அவை அமர்ந்திருக்கும் காட்சி.

#7

இவை மற்ற பறவைகளைப் போல மனிதர்களைக் கண்டால் மருளவோ வெருண்டு பறப்பதோ இல்லை. படம் எடுக்க வேண்டுமா, எவ்வளவு வேண்டுமோ எடுத்துக் கொள் என சாவகாசமாக அமர்ந்திருக்கும். மனம் இருக்கையில் போனால் போகிறதென அப்படியும் இப்படியுமாய் திரும்பி விதம் விதமாய் போஸ் கொடுக்கவும் செய்யும்.

#8

#9

ஆண் பறவைக்குக் கருவிழியைச் சுற்றிய வளையம் சிகப்பாக இருக்கும். மூக்கின் மேல் உள்ள அடுக்கும் சற்று புடைப்பாக இருப்பதைக் காணலாம்.

#10

சென்ற வருடம் தனித்து விடப்பட்டக் குஞ்சு எப்போதும் பெரிதாகத் தொடர்ந்து அலறியபடியே இருந்தது. ஆனால் இப்போது பிறந்த இந்தக் குஞ்சு சாதுவாகவே உள்ளது. எப்போதேனும் வாய் விட்டுப் பெற்றோரை அழைக்கும். அவையும் குரல் கேட்டால்  வந்து விடும்.

#11

கோடை மழை:

வழக்கமாக பெங்களூரில் மே 15_க்கு மேல்தான் மழை ஆரம்பிக்கும். ஆனால் இந்த வருடமோ மே முதல் வாரமே மழை ஆரம்பித்து விட்டது. முதலில் மாலை நேரங்களில் சிறிது நேரமே பெய்தாலும் பேய்க்காற்றுடன் ஒரு ஆட்டம் ஆடி ஓய்ந்தபடி இருந்தது மழை. பின்னர் காலை, மதியம் எனக் கணக்கில்லாமல் திடீர் திடீரெனப் பொழிந்தது. மழை ஆரம்பித்த இரண்டாம் தினமே அப்படியான 10 நிமிடப் புயல் காற்றில் வீட்டுத் தோட்டத்தின் பறவைகள் சரணாலயமாக இருந்த முருங்கை மரத்தின் பிரதானக் கிளை முறிந்து விழுந்தது.

#12

இரண்டு மாடி உயரத்துக்கு வளர்ந்திருந்த மரத்தின் மேல் கிளைகளில் கம்பு வைத்தும் பறிக்க முடியாதிருந்த காய்களெல்லாம் மரம் சரிந்ததும் சேகரிக்கப்பட்டு அக்கம்பக்கத்தினருக்கு விநியோகிக்கப்பட்டது.

#13

முருங்கை மரம் மொட்டு விட்டுப் பூத்துப் பின் காய்களாகும் வரையிலான பருவத்தில் ஏராளமான தேன் சிட்டுக்கள், கதிர்க்குருவிகள், மைனாக்கள், பூச்சிப் பிடிப்பான்கள், இரட்டைவால் குருவிகள், பச்சைக் கிளிகள் காலைப் பொழுதினை ரம்மியமாக்கியபடி இருந்தன. மரம் முறிந்ததில் வருத்தம் மேலிட்டது. சட்டென அதிகாலையில் தோட்டம் மிகவும் அமைதியாகி விட்டது போன்றொரு உணர்வு. 

மீதி இருக்கும் இரண்டு கிளைகள் அதிக இலைகளற்றவை. தோட்டக்காரர் அதையும் அகற்றி விட்டால்தான் மீண்டும் மரம் முன் போல் நன்கு தளைத்து வரும் என்றார். உண்மைதான். கடந்த ஆறு வருடங்களில் மரம் நன்கு காய்த்து முடித்ததும் இரண்டு முறைகள் அவ்வாறாக நிலத்திலிருந்து இரண்டடி உயரம் விட்டு வெட்டியதுண்டு. பின் துளிர்த்து தளைத்து பெரிதாக வளர ஏழெட்டு மாதங்களாவது ஆகும். இந்த முறையும் வெட்டும் பருவம் வந்தும் பறவைகளின் அடைக்கலமாக இருக்கும் மரத்தை வெட்டுவானேன் எனத் தள்ளிப் போட்டு வந்தேன். இயற்கை விடவில்லை. தானாக நடத்திக் கொண்டது. 

தற்போது தினமும் விடிந்தும் விடியாத அதிகாலைப் பொழுதில் தனியாக வந்து அமரும் இந்த இருவாச்சி குஞ்சுக்காக மீதக் கிளைகளை விட்டாமல் விட்டுள்ளேன். இது சற்று வளர்ந்து குடியிருப்பை விட்டுக் கிளம்பிச் செல்லட்டும் எனக் காத்திருக்கிறேன்:). 

#14

என் வீட்டுத் தோட்டத்தில்.. - பாகம்: 138

பறவை பார்ப்போம்.. - பாகம்: 85

***