பூக்களைப் படமாக்குவதில் என்ன பெரிய கிரியேட்டிவிட்டி இருக்கிறது?

#1 ஒட்டகச் சிவிங்கியை ஓரங்கட்டிய மலர்..

 விவரம் கடைசியில்..

எனது 'படங்கள் ஆயிரம் - ஃப்ளிக்கர் பயணம்'  பதிவில் ‘நீங்கள் அதிகமாய் பூக்களைதான் எடுக்கிறீர்கள்.’ என ஒரு நண்பர் குறிப்பிட்டிருந்தார். ‘அனைத்து வகைப் படங்களும் எடுத்து வந்தாலும், அதிகமாய் சமூக வலைத்தளங்களில் பகிருவது பூக்களையே என்பதால் அப்படித் தோன்றுகிறது’ என்றொரு பதிலை நான் சொன்னாலும் உடனடியாக ஆராய்ந்து பார்த்ததில் (ஃப்ளிக்கரில் வகைப்படுத்தியிருக்கும் ஆல்பங்களில்) அதிக எண்ணிக்கையில் படங்களைக் கொண்டிருப்பது பூக்கள் ஆல்பமே. ஆயிரத்தில் 165 போலப் பூக்கள் படங்கள் இருந்தன அன்று. இப்போது மேலும் சில. இப்படியே போனால் தனிப்பட்ட ஆல்பத்தின் எண்ணிக்கை ஆயிரத்தைத் தொட்டு ‘பூக்கள் ஆயிரம்’ என ஒரு பதிவு போட்டாலும் போடுவேன் போலிருக்கிறது:)! என்ன செய்வது? இயற்கை பல்லாயிரக்கணக்கான வண்ணங்களில், வடிவங்களில் அல்லவா மலர்களைப் படைத்து வைத்திருக்கிறது!

ஒரு தோழி சொன்னார், ‘பூக்களைப் படமாக்குவதில், பொதுவாகவே புகைப்படங்களிலும்தான் என்ன பெரிய கிரியேட்டிவிட்டி இருக்கிறது?  கோலமோ, சித்திரமோ என்றால் நம் கைவண்ணம் என ஒரு மகிழ்ச்சி கிடைக்கிறது. இருக்கிறதை அப்படியே எடுத்துக் காட்டுவதில் என்ன பெரிய சுவாரஸ்யம்?’ என. மற்றவர் எடுப்பது குறித்து அல்லாமல் தனக்கு ஏன் அதில் ஆர்வம் இல்லை என்பதாகதான் சொன்னார். நல்லது. அது அவரது தனிப்பட்ட எண்ணம். என்னைப் பொறுத்தவரை,
இருப்பதை நேரில் பார்ப்பதை விடவும் அருகாமையில், அழகான கோணத்தில், சரியான ஒளி அமைப்பில், தொட்டு விடத் தூண்டும்படியாக இதழ்களின் மென்மையை.. வண்ணக் கலவைகளின் அற்புதத்தை.., படத்தில் கொண்டு வருவது சவாலோ, சுவாரஸ்யமோ கூட இல்லை. பரவசம்!  குறுகிய ஆயுளே கொண்ட மலர்கள், அழியாமல் காலத்திற்கும் வாழும் நம் படங்களில் என்பதிலும் கிடைக்கிறது ஆத்ம திருப்தி. இயற்கையோடு உரையாடிப் பூவின் மொழியைக் கற்றிட முயன்றிடுவதாயும் ஒரு நினைப்பு:)!

மைசூர் அரண்மனை வாசலில்..

#2

ராஜாவின் தோட்டத்தில்..

 #3

#4

#5

வீட்டுத் தோட்டத்தில் அன்றி வெளியிடங்களில் காண நேரும் பூக்களை ஓரிரு நொடிக்கு மேல் நின்று இரசித்திட நேரமிருப்பதில்லை. படைப்பின் அழகிய நுட்பங்களை எவ்வளவு தவற விடுகிறோம் என அவற்றைத் தீவிரமாகப் படமாக்க ஆரம்பித்த பின்னரே உணர்ந்தேன். பாதையோரம் அரையடி உயரச் செடியில், பூத்து நிற்கும் அங்குல அளவு மலரைக் கேமராக் கண்ணால் தெளிவாக இரசித்துக் காட்சி படுத்துவது தனி ஆனந்தம்தான். அது இரட்டிப்பாகிறது, பகிரும் போது ஒவ்வொரு பூக்களும் மற்றவர் மனதையும் மலரச் செய்வது கண்டு.

#6 பட்டுப் போலொரு மொட்டு

#7 மலர்ந்து மலராத பாதி மலர்..

[இந்தப் பதிவை இடும் எண்ணத்தைத் தந்த மலர்.. படம்..:)!]

#8 விரியும் அழகு..

மைசூர் Fortune JP Palace Hotel-லில் தங்கியிருந்த 3 தினங்களில் வாசல் தோட்டத்தில் இருந்ததை வெவ்வேறு சமயங்களில் எடுத்த படங்களே மேலிருக்கும் மூன்றும்.

 #9 ஜனவரி லால்பாக் மலர்க் கண்காட்சியில்..

“Forgiveness is the fragrance that the violet sheds on the heel that has crushed it.”- Mark Twain

நடுவில் சிலகாலம் எடுக்கிற மலர்களின் பெயரை கூகுளின் உதவி கொண்டு தெரிந்து பதிவது அல்லது ஃப்ளிக்கரில் படத்தைப் பகிர்ந்து தெரிந்தவர் சொல்லுமாறு கேட்டு கொள்வது என இருந்தேன்.  தெரிந்தால் உடனடியாக உதவும் நண்பர்கள், தெரியாவிட்டாலும் நான் எடுக்கும் படங்களுக்காக தேடுதலில் ஈடுபடுவது பார்த்து சிரமம் கொடுக்கக் கூடாதென இப்போது அப்படியே வண்ணங்களைக் குறிப்பிட்டோ, பொருத்தமாய் ஓரிரு வரிகள், இயற்கை அல்லது வாழ்வியல் குறித்த மேற்கோள்களுடனோ பதிய ஆரம்பித்து விட்டேன். காரணம், கூகுள் தேடலில் உடனடியாக சரியான தகவல் கிடைக்காவிட்டால் தேடிக் கொண்டே இருப்பதில் கால விரயம் ஆகிறது. சிலசமயம் பெயர் கிடைத்தாலும் உறுதிப் படுத்திக் கொள்வதில் சிரமம் இருக்கிறது.

போகுமிடங்களில் காணும் மலர்களை எல்லாம் மனதுக்குள்ளும் கேமராவுக்குள் இழுத்துக் கொள்வது வழக்கமாகி விட்டது. மைசூர் zoo-வுக்குள் நுழைந்ததும் வரவேற்ற ஒட்டகச் சிவிங்கிகளை விட்டுவிட்டு ஓரமாய் இருந்த மலரை முதலில் எடுக்க முனைவதை வருவோர் போவோர் சற்று விசித்திரமாகப் பார்த்தாலும் பொருட்படுத்தவில்லை.  அந்த சிவந்த மலர் [படம்: 1], சாதாரணமாக லால்பாக் மற்றும் கப்பன் பார்க்கில் காணக்கிடைக்கிற ஒன்றே என்றாலும் இப்படி அன்றலர்ந்து முகமன் கூறி சிரிக்கையில் அதோடு பேசாமல் நகர முடியுமா சொல்லுங்கள்!

ஒரு சமயம் தோழியின் குடியிருப்பிலிருந்த மலர்களைப் பகிர்ந்த போது (வாழும் வரை போராடு), ஹுஸைனம்மா எவை எங்கே எடுத்தவை என சொன்னால் நன்றாக இருக்குமென்றார். அதுவும் சரியே.  விளைந்த மண்ணுக்கும் நீர்வார்த்த கைகளுக்கும் அதனால் சேருகிறதே பெருமை. அதிலிருந்து எவை எங்கே எடுக்கப்பட்டவை என்பதை ஃப்ளிக்கரில் மேப் செய்து வைக்கத் தவறுவதில்லை. தோழியின் குடியிருப்பு மலர் இன்னொன்று:

#10 கதிரவனுக்குக் காலை வணக்கம்

நண்பர் சொன்னதைத் தொடர்ந்து பூக்கள் ஆயிரம் என சிந்திக்க ஆரம்பித்து விட்டது போல, தோழியின் வழிக்கே வருகிறேன்.  இந்தக் கணம் நானும் நீங்களும் படங்களில் இவற்றை இரசிக்கிறோமென்றால் நன்றி மற்றும் credit எப்போதுமே இயற்கைக்கும், தோட்டத்தை அருமையாகப் பரமாரித்து வருகிறவர்களுக்குமே!  அதற்கு முன்னே கிரியேட்டிவிட்டியெல்லாம் ஒன்றுமே இல்லைதான்:)!

***