இந்த வாரம்-தமிழ்மணம் நட்சத்திரம்

“தொடர்ந்து எழுதுவது வழக்கமாக இல்லாமல் தோன்றும் போது எழுதுவதே என் பழக்கம்." 2008 மே மாதம் வலைப்பூ ஆரம்பித்த போது இந்த வாசகம் முத்துச்சரத்தின் முகப்பிலும் என் profile பக்கத்திலும் இருந்தது. அடுத்த இரண்டு வருடங்களும் கூட. ஆனால் இப்போது அவ்வழக்கத்தை “வலைப்பூ ஓரளவு மாற்றி இருப்பதாகவே உணர்கிறேன்” என ஒப்புதல் வாக்குமூலம் அளித்துள்ளேன்:)!

பதிவுகளின் வகை விரிந்திருப்பதும், 2010 சென்ற வருட அக்டோபர் மாதம் வரை வாரம் ஒரு இடுகையென்ற கொள்கையுடனேயே இருந்த என்னை, வாரம் இரண்டு தருமாறு அக்கறையுடன் கடிந்து கொண்ட நண்பரின் ஆலோசனையை ஏற்றதில் இப்போது வரை அதை செயல்படுத்த முடிந்திருப்பதும் எனக்கே ஆச்சரியமாக உள்ளது.

இதற்கு முன் வலைச்சரம் தொகுத்த வாரத்தில் மட்டுமே தினம் 2 பதிவுகள், அதாவது வலைச்சரத்தில் ஒன்றும் அதற்கான அறிவிப்பாக முத்துச்சரத்தில் ஒன்றும் என தந்து சாதனை படைத்தேன்:)! என் வரையில் முடியுமா எனப் பிரமிப்புடன் கடந்த வாரம் அது. இதோ மீண்டும் அதே போன்ற சூழலில். தினம் ஒன்றுக்கு மேலான பதிவுகள் தரும் விருப்பத்துடன் உங்கள் முன். தமிழ்மணம் நட்சத்திரமாக...

2009-ல் சமூகம் பிரிவில் முதலிடத்துக்கும், 2009, 2010 இரண்டு வருடங்களிலும் தொடர்ந்து காட்சிப்படைப்புகள் பிரிவில் இரண்டாவது இடத்துக்குமாக விருதுகளை வழங்கிக் கெளரவித்த தமிழ்மணம் இப்போது தந்திருக்கும் இன்னொரு அங்கீகாரம் இது. நன்றி தமிழ்மணம்!

எனக்கு வலைப்பூ அறிமுகமாகி பதிவுலகம் நுழைந்த சமயத்தில் தமிழ்மணம் மட்டுமே பதிவுகளை இணைக்கும் திரட்டியாக செயல்பட்டு வந்தது. நான் முதன் முதலில் வாசித்த நெல்லை சிவா அவர்களின் வலைப்பூவில் அறிய வந்த, போட்டிகள் பல நடத்திய தேன்கூடு திரட்டி அதன் நிறுவனர் மறைவால் நின்று போயிருந்தது. பதிவுலகப் பிரவேசம் ‘முத்துச்சரம்’ கோர்க்க ஆரம்பிக்கும் முன்னரே நானானி அவர்களது பதிவுகள் சிலவற்றுக்குப் பின்னூட்டமிட்ட வகையில் நிகழ்ந்து விட்டிருந்தது. என் முதல் பதிவுக்கு முதல் கருத்தளித்து வரவேற்றவர் கோமா அவர்கள். நெல்லை சிவா அவர்களே முத்துச்சரத்துக்கு தமிழ்மணம் இணைப்பை ஏற்படுத்தித் தந்தவர். அதுவரை எழுதியவற்றை ஓரிடத்தில் சேமிக்கலாம் எனும் எண்ணத்திலேதான் முத்துச்சரத்தை ஆரம்பித்தேன். ஆனால் தமிழ்மணம் மூலமாக நண்பர்களின் வரவையும், கருத்துக்களையும் பெற முடிந்த வசதி அப்போது அளப்பரிய வியப்பையும், புதிதாக இன்னும் எழுத வேண்டுமெனும் ஊக்கத்தையும் அளித்தன என்றால் அது மிகையன்று.

அந்த சமயத்தில் ரீடர் பற்றி நான் அறிந்திருக்கவில்லை. ப்ளாகரில் தொடருபவர் வசதியும் வந்திருக்கவில்லை. தமிழ்மணம் சேவையால் மட்டுமே மற்றவரை வாசிக்க முடிந்தது. பல மாதங்கள் கழித்து ஃபாலோயர் வசதி வந்து, என்னைத் தொடருபவராக நான்கு பேர்களை டேஷ்போர்ட் காட்டியபோது, “அட நம்மையும் நாலு பேரு தொடர்ந்து வாசிக்க நினைக்கறாங்களே..” என மகிழ்ச்சியாகவே இருந்தது:)! அந்த நாலு பேர்: சஞ்சய், புதுகைத்தென்றல், வெண்பூ, ட்ரூத்!!!! அவர்கள் போட்ட பிள்ளையார் சுழி இன்று 435 ஆகவும், ரீடரில் தொடர்பவராக காட்டும் எண்ணிக்கை 516 ஆகவும்.

நான் ரீடரில் தொடருகின்ற 300 பேர்களில் ஒரு நூறு பேரையாவது காணவில்லை:(! யாராவது கண்டு பிடித்துத் தந்தால் தேவலாம். இன்னும் அவர்களைத் தொடர்ந்து கொண்டேதான் இருக்கிறேன் என்றேனும் மீண்டும் வருவார்கள், முன்போல் பதிவிடுவார்கள் என. அதில் சிலபேர் எப்போதேனும் அத்திபூத்த மாதிரி பதிவு போடுகையில் முதல் ஆளாகவோ (அல்லது வேலையாகவோ) சென்று மகிழ்ச்சியுடன் கருத்தளித்து விட்டு வருவேன். சிலபேர் வேலைமிகுதியால் தவிர்க்க முடியாமல் எழுதுவதை நிறுத்தி விட்டார்கள். சிலபேர் ட்விட்டர், ஃபேஸ்புக், கூகுள் பஸ், ப்ளஸ் எனத் தங்கள் களங்களை மாற்றிக் கொண்டு விட்டார்கள். கருத்துப் பரிமாற்றங்களுக்கு வசதியாக அதை அவர்கள் உணர்வதில் தவறொன்றுமில்லை. ஆனால் நமது கருத்துக்களையும் எண்ணங்களையும் ஓரிடமாகச் சேமிக்க வலைப்பூவே சிறப்பானது என்பது என் தனிப்பட்ட அபிப்பிராயம். விட்டுச் சென்றவர் அனைவரும் மீண்டும் பதிவுலகம் திரும்ப வேண்டும் என்பதே என் அவா.

இணைய இதழ்கள், வலைப் பதிவுகள் இவற்றிலேயே திருப்தியுடன் நகர்ந்து கொண்டிருந்த என்னைப் பத்திரிகைகள் பக்கம் திருப்பியதில் என் அம்மாவுக்கும் முக்கிய பங்கு உண்டு. அவர் கணினியில் அமர்வதில்லை. திண்ணை நினைவுகள் போன்ற சிலபதிவுகளைத் தம்பி பிரிண்ட் எடுத்து வாசிக்கக் கொடுப்பதுண்டு. “நீ நெட்டிலேயே எழுதினா எல்லோரும் எப்படிப் படிக்கறதாம்? பத்திரிகைக்கு எழுது” என விடாமல் நச்சரித்ததன் பேரிலேயே முயன்றிடும் எண்ணம் வந்தது. பெங்களூரில் தமிழ் பத்திரிகைகளைக் குறிப்பிட்ட கடைகளைத் தேடிச் சென்று வாங்குவது பெரிய சிரமமாகவே இருந்து வருகிறது இன்று வரையிலும். ஆனாலும் எடுத்த முயற்சிகள் பலன் தந்ததில் என்னை விட அம்மாவுக்கே மகிழ்ச்சி. சிவசிவா எனும் சிந்தனை மட்டும் போதுமென ஓய்வெடுக்க வேண்டிய வயதிலும் பிள்ளைகள் நலனுக்காகப் பிரார்த்திப்பதும், ஊக்கம் தருவதும், கவலைப்படுவதுமாகவே இந்த அம்மாக்கள். அதை நினைத்து நெகிழ்வாய் உணருகையில் நானும் (அவரிடம் கற்றதைப் பின்பற்றும்) அம்மாதான் என்பது கூட மறந்து போகிறது:)!

வீட்டிலே கிடைக்கும் ஊக்கம், ஒத்துழைப்பு பற்றி இங்கேயே பதித்து வைத்து விட்டுள்ளேன் மிகுந்த மனநிறைவுடன்:

இந்த வார நட்சத்திரம் - ஓர் அறிமுகம்

சொந்தமண் நெல்லை. பெங்களூரில் வாசம். படிப்பு: எம்.ஏ,எம்.ஃபில் ஆங்கிலம் இலக்கியம். கல்விக் கண் திறந்தவர்கள்: இக்னேஷியஸ் கான்வென்ட் பள்ளி, சாரா டக்கர் கல்லூரி மற்றும் ஆய்வுப் பட்டம் மதுரை காமராஜர் பல்கலைக்கழகத்தினின்று.

எழுத்து எண்பது, தொன்னூறுகளில் 'நண்பர் வட்டம்' இலக்கியப் பத்திரிகையில் ஆரம்பித்து திண்ணை, கீற்று, வார்ப்பு, உயிரோசை, யூத்ஃபுல் விகடன், நவீனவிருட்சம், அதீதம், வல்லமை, பண்புடன் இணைய இதழ்களிலும்; சமீபமாக கல்கி, தினமணி கதிர், கலைமகள்,ஆனந்த விகடன், தேவதை, லேடீஸ் ஸ்பெஷல், இவள் புதியவள் போன்ற பத்திரிகைகளிலும்; வடக்கு வாசல், அகநாழிகை, நவீனவிருட்சம் சிற்றிதழ்களிலுமாகத் தொடர்கிறது. அதீதம் http://www.atheetham.com/ இணைய இதழின் ஆசிரியர் குழுவில் இணைந்து செயலாற்றுவது கூடுதல் செய்தி.
2008-லிருந்து என் எண்ணங்களை எழுத்துக்களாகவும், கருத்தைக் கவர்ந்தவற்றை நிழற்படங்களாகவும் முத்துச்சரத்தில் கோர்த்து வருகிறேன். முத்துச்சரம் குறித்த ஒரு அறிமுகத்துக்கு இந்தப் பதிவு பொருத்தமாக இருக்குமென எண்ணுகிறேன்: http://tamilamudam.blogspot.com/2011/03/blog-post_07.html
புகைப்படக்கலை மீது இயல்பாகவே இருந்த ஆர்வம் ‘தமிழில் புகைப்படக்கலை’ http://photography-in-tamil.blogspot.com/ மூலமாக வளர்ந்து இப்போது அத்தளத்தின் உறுப்பினர்களில் ஒருவராகப் பொறுப்பு வகிப்பதிலும், Flickr தளத்தில் http://www.flickr.com/photos/ramalakshmi_rajan/ எனும் பக்கத்தில் படங்களைத் தொடர்ந்து பகிர்வதன் மூலமாகவும் தொடர்கின்றது.

மென்பொருள் நிறுவனமொன்றில் Vice President ஆக பதவி வகிக்கும் கணவருக்கும், பொறியியல் மூன்றாம் ஆண்டில் இருக்கும் மகனுக்கும் உறுதுணையாக இருந்து வரும் என் செயல்பாடுகள் அனைத்துக்கும் அவர்கள் தரும் ஒத்துழைப்பும் ஆத்மார்த்தமானது.

***

[நிறைவு நாளில் எடுத்து ஸ்க்ரீன் ஷாட்டுடன் அங்கு தரப்பட்டிருந்த அறிமுகத்தை அப்டேட் செய்திருக்கிறேன்.]

நீங்கள் தரும் ஊக்கம் பற்றித் தனியே சொல்ல வேண்டுமா? நண்பர்களின் கருத்துக்களே இன்றளவும் எனைச் செலுத்தும் சக்தியாக...

சந்திக்கலாம் வாரம் முழுவதும், தினம் தினம்:)!

*****

பி.கு: ஒருவார குறுகிய அவகாசத்தில் ஏற்றிருக்கும் பொறுப்பு ஆகையால் பெரிய திட்டமிடல் இயலாது போயினும் முடிந்தவரை மீள் பதிவுகளைத் தவிர்க்க முயன்றிடுகிறேன். முடிவுறாதிருக்கும் சிங்கப்பூர் பயணத் தொடரின் ஒருசில பாகங்களையும் மாலைப் பதிவுகளாகத் தந்திட எண்ணம், புகைப்படங்களுக்கும் முக்கியத்துவம் கொடுக்கலாமென.