ஒரு சொல் - மலைகள் இதழில்..

நினைவின் விளிம்பில்
தளும்பி நின்றாலும்
முழுதாக முகங்காட்ட மறுத்துக்
கண்ணாமூச்சி ஆடிக் கொண்டிருந்தது
அந்த சொல்

பல ஒலிகளில் நீளங்களில்
விதவிதமான அழகுச் சொற்கள்
விரித்த வலையில் வந்து விழுந்தாலும்
எனக்கு வேண்டியது கிடைக்கவில்லை

பள்ளிக்கூட வாசலில்
சீருடைச் சிட்டுகளோடு கலந்துவிடும்
சின்னஞ்சிறு மகளைத்
தேடிக் களைக்கும் கண்களை விடச்
சோர்ந்து விட்டிருந்தது மூளை
நாட்கணக்கில் கசக்கப்பட்டதில்

மறந்து விடத் தீர்மானித்தேன்
மறந்து விட்டதாய்
சொல்லியும் கொண்டேன்

அப்படியும் எங்கிருந்தாவது
எட்டிப் பார்த்துப்
பாதிமுகம் காட்டிப் பைத்தியமாக்கியது
பல வாரங்கள் ஆட்டிப் படைத்தது

‘உனக்கும் எனக்குமிடையே
இனி ஒன்றுமேயில்லை
குறுக்கிடாதே என் வழியில்’
கோபித்துக் கொண்டேன்

என்ன நினைத்ததோ
காட்சிதந்தது மறுநாளே
தோட்டத்து மண்ணில்
வானத்து நட்சத்திரங்களாக
உதிர்ந்து கிடந்த
எண்ணற்றப் பவள மல்லிகளில்
ஒன்றாக.

விடிவெள்ளியாய்ப் பிரகாசித்ததனை
நொடியில் அடையாளங்கண்டு
சிலிர்ப்புடன் கையில் ஏந்தி
ஓடிச்சென்று பொருத்தினேன்
அந்த ஒரு சொல்லே
உயிர்நாடியென நான்
கைவிரித்து விட்டதால்
மரிக்கக் கிடந்த கவிதையில்..

எழுந்து அமர்ந்தது கவிதை.
குலுக்கிக் கொண்டோம்
நானும் சொல்லும் கைகளை.
***

படம் நன்றி: இணையம்

18 ஆகஸ்ட் 2012, மலைகளின் எட்டாவது இதழில்., நன்றி மலைகள்.காம்!