ஓய்வு பெற்ற என் நண்பனுக்கு.. - டு ஃபு சீனக் கவிதை

காலை மாலை நட்சத்திரங்கள் சந்தித்துக் கொள்ள இயலா
சிரமத்தைப் போன்றதாகி விட்டது
நண்பர்கள் சந்தித்துக் கொள்வதும்.
இந்த இரவின் சந்திப்பு ஒரு அபூர்வ நிகழ்வு,
மெழுகுவர்த்தி வெளிச்சத்தில் சேர்ந்து அமர்ந்திருக்கும்
இரண்டு ஆண்களும்
இளமையாக இருந்தவர்கள்தாம் சிலகாலம் முன்வரை.
இப்போதோ நரைக்கத் தொடங்கி விட்டது உச்சிச் சிகை.

நம் நண்பர்களில் பாதிப்பேர்
இப்போது உயிரோடு இல்லை என்பது அதிர்ச்சியாகவும்,
இதயத்தைக் கனக்க வைப்பதாகவும் இருக்கிறது.
இதற்கு முன் நாம் சந்தித்தது உத்தேசமாக
இருபது வருடங்களுக்கு முன் இருக்கலாம் என ஊகித்தோம்.
நாம் பிரிந்த அச்சமயத்தில் உனக்கு மணமாகியிருக்கவில்லை.
ஆனால் இப்போது இந்தப் பையன்களும் பெண்பிள்ளைகளும்
வரிசையில் நிற்கிறார்கள்
தங்கள் அப்பாவின் நண்பருக்குப் பணிவிடை செய்ய.

எங்கே இருக்கிறேன் என் பயணத்தில் என
அக்கறையுடன் விசாரிக்கிறார்கள்;
சிறிது நேரம் அளவளாவிய பிறகு,
திராட்சை ரசமும், விதவிதமான உணவும் கொண்டு தருகிறார்கள்.
மழை இரவில் வெட்டி வந்த வெங்காயத்தழையுடன்
விசேஷமாகச் சம்பா அரிசியில் சமைத்த சாதத்தைப் பரிமாறுகிறார்கள்.

எனக்கான விருந்தை விழா என அறிவிக்கிறாய்
பத்து கோப்பை திராட்சை ரசம் அருந்த வற்புறுத்துகிறாய்
உன் அன்பால் நெஞ்சம் நிறைந்திருக்கையில்
பத்து கோப்பை ரசமா என்னை மகிழ்விக்கப் போகிறது?

நாளை மலைகள் நம்மைப் பிரித்து விடும்;
நாளை மறுநாள் - யாருக்குத் தெரியும்?

***

17 மார்ச் 2013 அதீதம் மின்னிதழுக்காக மொழியாக்கம் செய்த கவிதை.

"TO MY RETIRED FRIEND WEI"
மூலம்: சீன மொழி
எழுதியவர்: Du Fu

ஆங்கிலத்தில்: Burton Watson
தமிழாக்கம்: ராமலக்ஷ்மி

படங்கள் நன்றி: இணையம்

DU FU