எல்லார்க்கும் இனியவராய்...

மண்ணிலே பிறந்திட்ட மனிதர்களே! இம்
மண்ணில் ஒருபிடியும் நமக்குச் சொந்தமில்லை
விண்ணுலகம் செல்லுகையில் நாம் வாரிக்
கொண்டு போவது எதுவுமில்லை!
தண்ணீரில் எழுதுகின்ற எழுத்தன்றோ இத்
தரையினிலே நாம்வாழும் நல்வாழ்வு
கண்ணிலே எண்ணெய் விட்டுக் காத்ததெல்லாம்
கரைசேரும் நாளினிலே கூட வருமோ?

எண்ணி எண்ணிக் கொடுத்திடுவார்
எண்ணியே வாழ்ந்திடுவார்; எப்படிக்
காத்திட பெருக்கிட என்பதைத் தாண்டி
பகிர்ந்திடல் எனவொன்று உண்டெனில் பதறிடுவார்!
எண்ணுகின்ற கத்தை தாள்களிலே
உண்மையில் ஒன்றுகூட நம்மோடு
பின்னாளில் வாராது என்பதனை உணர்ந்த
பின்னாலும் அதை சவுகரியமாய் மறந்திடுவார்!

நிலத்துக்கு எல்லை வகுத்து
உனதெனது என்பார்
பெருகி ஓடும் நீரினையும்
தனது தனது என்பார்!
ஒருவனே தேவன் எனப் போற்றிட
மறுத்துக் கலகம் செய்வார்
ஒன்றே குருதியின் நிறம்-இதை
மறந்து உலகம் பதறிடச் செய்வார்!

நேசமானவரும் நெருக்கமில்லாதவரும்
பாசமானவரும் பார்த்தே இராதவருமாய்
எத்தனையோ பேரினை-எமன்
நித்தம் சொடக்கிடும் நேரத்துக்குள்
சொர்க்கமோ நரகமோ சுருட்டிக்
கொண்டு போகிறான்; விரட்டி
வரும் காலனின் சுருக்கு விழும்
நேரமோ எவருக்கும் நிச்சயமில்லை!

அத்தனையும் தெரிந்திருந்தும்
அடுத்தவரை மதிப்பதில்லை
அன்பை ஏன் கொடுப்பதில்லை
கடமை ஏன் செய்வதில்லை?
சாதியின் பெயரால் சாடுதலும்
மற்ற மதத்தினரை மதியாதலும்
மொழியின் பெயரால் மோதுதலும்
போதும் போதும் போதுமே!

வேதங்கள் வாசித்து விட்டு
வேறு விதமாய் நடந்திடலாகாது
கீதைதனைப் படித்து விட்டு
கீழ்த்தரமான காரியங்களில்
இறங்கிடுதலும் ஈடுபடுதலுமாகாது!
குர்ரான் ஓதிவிட்டு நற்
குண நலன்களை மறந்திடலாகாது
முரண்பாடுகளின் மொத்த உருவங்களாய்
என்றைக்கும் இருந்திடலாகாது!

புதியவராய் மாறிடலாமே
புனர்ஜென்மம் எடுத்திடலாமே
கண்ணியமாய் நடந்திடலாமே
புண்ணியங்கள் சேர்த்திடலாமே!
இப்பூவுலகில் இறைவன் நம்மை
இட்டு வைத்திருக்கும் நாட்களிலே
எல்லார்க்கும் இனியவராய்
இருந்து விட்டுப் போகலாமே!
*** *** *** *** *** *** ***

['நண்பர் வட்டம் ' மே 1989 இலக்கிய இதழிலும், July 3, 2003 "திண்ணை" இணைய இதழிலும் வெளி வந்த கவிதை.]

[இங்கு வலையேற்றிய பின் 6 மார்ச் 2009 இளமை விகடன் இணைய தளத்திலும் வெளிவந்துள்ளது.]

இளமை விகடன் முகப்பில்:


[படம் நன்றி: ஜீவ்ஸ்]