மீண்டு வந்த ரஸல் மார்க்கெட்டும் பெங்களூர் ஏழை வியாபாரிகளும்

#1
தீ விபத்திலிருந்து மீண்டு வந்திருக்கும் ரஸல் மார்க்கெட்டை சரியாக இரண்டு வாரங்கள் கழித்துப் பார்க்கச் சென்றிருந்தேன். பெங்களூர் சிவாஜிநகர் பகுதியில் இருக்கும் ரஸல் மார்க்கெட்டை நகரில் பலகாலமாக வசிப்பவர் அறியாமலிருக்க முடியாது. 90-களின் தொடக்கத்தில் பீங்கான் பாத்திரங்கள், சமையலறை சாமான்கள் வாங்க ரஸல் மார்க்கெட்டுக்கு அடுத்து, தேவாலயத்தின் நேர் எதிராக அமைந்த இந்த மைதானத்தைச் சுற்றிய கடைகளுக்கு அடிக்கடி நான் சென்றதுண்டு:
#2
பல்பொருள் அங்காடிகள் பெருகி விட்ட நிலையிலும், அவரவர் வசிக்கும் பகுதிகளிலேயே கிடைக்காத பொருள் இல்லை எனும் வளர்ச்சியினாலும் வாகனம் நிறுத்த இடம் கிடைப்பது சிரமம் என்பதாலும் அங்கு போவதை அதன் பிறகு என்னைப் போல நிறுத்தி விட்டவர் பலர். ஆயினும் இன்றைக்கும் தொடர்ந்து வாடிக்கையாளர்களாக அங்கு செல்லுபவர் இருக்கவே செய்கிறார்கள்.

#3
85 வருடப் பழமை வாய்ந்த 1927-ல் பிரிட்டிஷ்காரர்களால் கட்டப்பட்ட இக்கட்டிடத்தில் பரம்பரையாக, பலதலைமுறைகளாக வியாபாரம் செய்கிறவர்கள் அநேகம் பேர். காய்கறி, பழங்கள், பூக்கள், விளையாட்டுப் பொருட்கள், துணிமணிகள் விற்கிற 440 சிறு கடைகளை, சூரியன் அதிகம் எட்டிப் பார்க்க முடியாத அகன்ற கட்டிடத்தினுள் கொண்டது. அரசுக்குச் சொந்தமான இந்த இடத்தில் கடைகளைக் குத்தகைக்கு எடுத்து நடத்தி வருகிறார்கள் ஏழை வியாபாரிகள். பொதுமக்கள் தவிர்த்து நட்சத்திர ஓட்டல்கள், ஐடி அலுவலகங்களுக்கு உணவு சப்ளை செய்யும் கேன்டீன்கள் மொத்தமாக இங்கேதான் வந்து காய்கறிகளும் பழங்களும் வாங்குவார்கள் என்பதால் தினம் ஆயிரக் கணக்கில் வியாபாரம் நடக்கும்.

#4
25 பிப்ரவரி சனிக்கிழமை அதிகாலை மூன்றரை மணியளவில் கடை எண் 1,2-ல் ஏற்பட்ட மின்கசிவினால் எழுந்த தீ மார்க்கெட் எங்கும் பரவ ஒருமணி நேரம் கழித்து வந்த தீயணைப்புத் துறை 28 என்ஜின்கள், 136 பேர் கொண்ட படையுடன் காலை பத்துமணி அளவில் நெருப்பை அணைத்தனர். அதற்குள் 174 கடைகள் முழுவதுமாக எரிந்து சாம்பலாகிவிட்டிருந்தன. வாரயிறுதி விற்பனையை எதிர் நோக்கிக் கடையில் சேகரித்து வைத்திருந்த பொருள் யாவும் சாம்பலாகிட, ஆயிரம் இலட்சங்களில் ஏற்பட்ட கொள் முதலை நஷ்டத்திலும், கடைகள் கருகிப் போனதிலும் கலங்கிப் போய் நின்றிருந்தனர் வியாபாரிகள்.

இத்தனை கஷ்டத்திலும் எல்லோருக்கும் ஆறுதல் தருவதாக இருந்தது உயிரிழப்பு ஏதுமில்லாதது. தான் தப்பித்தால் போதுமென ஓடி விடுகிற காலத்தில், லாரிகளில் வரும் சரக்குகளை இறக்க மார்க்கெட்டுக்கு வெளியில் வந்திருந்த பெர்வஸ் அஹமது தன்னுடன் நாலைந்து தைரியசாலிகளை அழைத்துக் கொண்டு மார்க்கெட்டுக்குள் பாய்ந்து ஒவ்வொரு மூலை முடுக்குக்கும் ஓடி ஓடி ஆங்காங்கே தம் கடை வாசல்களில் உறங்கிக் கொண்டிருந்த 150 பேரை எழுப்பி எச்சரித்துக் காப்பாற்றியிருக்கிறார். புண்ணியவான் அவரும் அவருக்குத் துணை சென்றவர்களும் நல்லாயிருக்கட்டும்.

#5வியாபாரிகள் எந்த நஷ்ட ஈட்டுக்காகவும் காத்திராமல் பத்து நாட்களுக்குள்ளாக அவரவர் இடங்களில் சோகத்தைத் துடைத்து விட்டு மீண்டும் கடைகளைத் துவங்கி விட்டார்கள். அந்த இடத்தை அரசு கையகப்படுத்தி வேறு நவீன கட்டிடடம் கட்டி விடுமோ எனும் அச்சம் ஒரு புறம் என்றால் இடித்து விட்டுத் தங்களுக்கே வேறு வியாபார மையம் ஏற்படுத்துவதாக எழுந்திருக்கும் பேச்சையும் இவர்கள் விரும்பவில்லை. ”ரஸல் மார்க்கெட்” இருக்கிற பிரதான இடமும், அதன் பாரம்பரியப் பெயருமே தங்களுக்கு வியாபாரத்தைக் கொண்டு வருகிற காரணிகள் என்பதால் வேறு இடம் ஒதுக்கப்பட்டாலும் தாங்கள் பட்டினிதான் கிடக்க நேருமெனப் பயப்படுகிறார்கள். அரசு வேறு விதமாக முடிவெடுத்து விடக் கூடாதென அத்தனை மந்திரிகளுக்கு நன்றி சொல்லி வாசலில் பேனர் கட்டியிருக்கிறார்கள் பாருங்கள் முதல் படத்தில்.

சரியாக இரண்டு வாரங்கள் முடிந்த நிலையில் நேற்று மதியம் அந்த வழியாக இதற்காகவே சென்றுவந்தேன். அரசியல் பிரச்சனை இருக்கும் நிலையிலும், எனக்கு இருக்கும் மொழிப் பிரச்சனையாலும் வியாபாரிகளைப் படம் எடுக்கவும், கேள்வி கேட்கவும் தயக்கமாக இருக்கவே, வெளியிலிருந்து P&S கேமராவில் எடுத்த படங்களைப் பகிந்துள்ளேன். மார்க்கெட்டுக்கு உள்ளேயும் ஒரு சுற்று போய் வந்தேன். நுழைந்ததும் இடப்பக்கத்தில் அப்போதுதான் பறித்து வந்தது போலான பச்சைப் பசேல் காய்கறி, வண்ணக் கனிகளுடனும்; நேர் வரிசையில் மலர்ச்சியுடனான பூமாலைகளுடனுமாக (புகையால்) கருமை படிந்த கடைகள் நம்பிக்கை வெளிச்சத்தில் இயங்க ஆரம்பித்திருந்தன. அக்னியின் மிச்ச அடையாளங்கள் கட்டிடம் எங்கும் விரவி நிற்கிறது. புதிய கட்டிடம் வேண்டாம், புனரமைப்பு செய்தால் போதுமெனும் இவர்கள் கோரிக்கைக்கு மாநகராட்சி எந்த வாக்குறுதியும் தரவில்லை. ஆலோசித்து முடிவெடுப்பதாகவே சொல்லியுள்ளது. காலம் நல்ல பதில் தரக் காத்திருக்கிறார்கள் ஏழை வியாபாரிகள்.
***