செங்குதச் சின்னான் (Red Vented Bulbul) - தினமலர் பட்டம், மாணவர் பதிப்பில்.. (9)

 செங்குதச் சின்னான்

உயரம்: 20 செ.மீ
ஆயுள்:  9-10 ஆண்டுகள்

6 பிப்ரவரி 2017 தினமலர் “பட்டம்” இதழின்.. 

பக்கம் நான்கில்.. 

படத்துடன் சேகரித்த தகவல்கள்..

ஆங்கிலப் பெயர்:  Red-vented Bulbul 

வேறு பெயர்கள்: 

செங்குதக் கொண்டைக்குருவி, 

கொண்டைக்கிளாறு, 

கொண்டலாத்தி (அ) கொண்டலாட்டி

உயிரியல் பெயர்:  Pycnonotus cafer

மைனாவை விடச் சிறிய, மரங்களில் அடையும் (passerine) பறவைகளுள் ஒன்றாகும். சமவெளிகளிலும் வீடுகளுக்கருகிலும் சிறு குன்றங்களிலும் அதிகமாகக் காணக் கிடைக்கும். மலைப்பகுதிகளில் காணப்படும் நீண்ட கருங்கொண்டையைக் கொண்ட செம்மீசைச் சின்னான்களைப்  போலன்றி

செம்மீசைச் சின்னான்
Red-whiskered bulbul (Pycnonotus jocosus)

இவற்றின் கொண்டைகள் சற்றே சிறிய அளவில் இருக்கும். தலையும் கழுத்துப் பாகமும் கருப்பாக இருக்கும். விழிகள், அலகு மற்றும் கால்கள் எண்ணெய்க் கருப்பில்  இருக்கும். உடலும் உடலை மூடும் இறகுகளும் பழுப்பு நிறமாக இருக்கும். சிறகுகளின் ஓரங்களில் இருக்கும் வெண்மை செதிலுற்றது போன்றதொரு தோற்றத்தை இறகுகளுக்குக் கொடுக்கும். வயிற்றுப்பகுதியும் மேல்-வாலின் மறைவுப்பகுதியும் நல்ல வெண்ணிறமாக இருக்கும். நீண்ட கரும் வாலின் விளிம்பு மட்டும் வெண்ணிறத்தில் கோடு போலத் தெரியும். இப்பறவையின் முக்கிய அடையாளம், வாலின் அடிப்பாகம் செக்கச் செவேலென இரத்தச் சிவப்பாகக் காட்சியளிக்கும். இதனாலேயே செங்குதச் சின்னான் எனும் பெயரைப் பெற்றன. ஆண், பெண் பறவைகள் தோற்றத்தில் ஒரே மாதிரியாகத் தெரியும் என்றாலும் முழுதாக வளர்ச்சியடையாத பறவைகளின் இறகு வண்ணம் சற்று மங்கலாக இருக்கும். ஆண்டு முழுவதுமே உற்சாகமான குரலில் பரபரப்பாகக் கூவும். வெவ்வேறு விதமான ஒலிகளில் பாடும்.

இவற்றின் உணவு - பழங்கள், பூக்களின் மடல்கள், தேன் மற்றும் சிறு புழு பூச்சிகள். கூடுகளைத்  தட்டையாகக் கிண்ண வடிவில் மெல்லிய குச்சிகள், காய்ந்த வேர்கள், புற்கள் மற்றும் கிடைக்கிற உலோகக் கம்பிகளையும் கூட உபயோகித்துக் கட்டுகின்றன. பெரும்பாலும் 6 முதல் 9 அடி உயரத்திலான தாழ்ந்த கிளைகள் மற்றும் வீடுகளின் மேற்புறங்களில் கட்டிக் கொள்கின்றன. 2 முதல் 3 முட்டைகளை இடும். 14 நாட்களில் குஞ்சுகள் வெளி வரும். 6-7 தினங்களான குஞ்சுகளை எடுத்து வளர்த்து பிறகு பறக்கவிட்டு விட்டாலும், நாம் அழைக்கும் போது அருகே வந்து கொடுக்கும் உணவைப் பிரியமாக வாங்கிக் கொள்ளும்.

இந்தியா முழுவதிலும்,குறிப்பாகத் தென்னிந்தியாவில் சற்று அதிகமாகவே காணப்படும் பறவை.  தெற்காசியாவில் இந்தியாவில் தொடங்கி இலங்கை, கிழக்கில் மியான்மர், தென்மேற்கு சீனா வரை பரவலாகக் காணப்படுவதோடு, உள்ளூர் பறவையாகவே கருதப்படுகிறது.

இரு நூற்றாண்டுகளுக்கு முன் இந்தியாவில் இவை செல்லப் பறவைகளாகக் கூண்டில் வளர்க்கப் பட்டிருக்கின்றன. கை விரல்களில் நூலினால் இவற்றைப் பிணைத்துக் கொண்டு ஒன்றோடு ஒன்றை மோத விடும் விளையாட்டுகளும் நடந்துள்ளன. சண்டையில் எதிராளியின் சிகப்பு இறகுகளைப் பறிப்பதே வெற்றியாக இருந்திருக்கிறது.

*

நன்றி தினமலர் பட்டம்!

**

பறவை பார்ப்போம் (பாகம் 9)
படங்கள்: என் வீட்டுத் தோட்டத்தில் (பாகம் 10)

***