வெகுதூரம் செல்லாதே - பாப்லோ நெருடா (2)

வெகுதூரம் செல்லாதே, ஒரே ஒரு நாள் கூட,
ஏனெனில்-ஏனெனில்
எனக்கு எப்படிச் சொல்வதென்று தெரியவில்லை;
ஒரு நாள் என்பது நீண்டது
அதுவுமில்லாமல் நான் உனக்காகக் காத்திருப்பேன்
காலியான இரயில் நிலையத்தில்
வண்டிகள் எல்லாம் வேறெங்காவது நிறுத்தப்பட்டு
தூங்கிக் கொண்டிருக்கையில்.

என்னைத் தனியாக விடாதே, ஒரு மணி நேரம் கூட,
ஏனெனில்
சின்னத் துளிகளாய் என் வேதனைகள் யாவும்
சேர்ந்து வழியும்.
இருப்பிடம் தேடியலைகிற புகையோ
என்னுள் இறங்கி
நான் இழந்து விட்ட இதயத்தை அடைக்கும்.

ஓ, உன் கருவடிவ நிழலுருவம்
கடற்கரையில் கரைந்திடாது இருக்கட்டுமாக;
உன்  கண்ணிமைகள் வெற்றிடம் நோக்கி
படபடக்காது இருக்கட்டுமாக;
என்னை ஒரு நொடி கூடப் பிரியாதே, என் அன்பே,

ஏனெனில் அந்தக் கணத்தில் நீ வெகு தூரம் சென்றிருப்பாய்
நானோ திக்குத் தெரியாமல் உலகெங்கும் சுற்றித் திரிவேன்,
நீ திரும்பி வருவாயா?
இல்லை இங்கேயே என்னை சாகவிட்டு விடுவாயா? எனக் கேட்டபடி.
**


மூலம்:
Don't Go Far Off
by Pablo Neruda (in Spanish)

ஆங்கிலத்தினூடாகத் தமிழாக்கம்: ராமலக்ஷ்மி.
மலைகள் 56_வது இதழில் வெளியான கவிதை.